Χρήστο, με πνίγει ο καπνός... Σώσε με!


Χρήστο, δεν μπορώ να αναπνεύσω! Mε πνίγει ο καπνός! Σώσε με! Πες μου τι να κάνω... Αυτή είναι η τελευταία φράση που είπε η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου...


έγκυος ήδη στον 4ο μήνα, μιλώντας με τον σύζυγό της στο κινητό, τις στιγμές της άφατης φρίκης στο εσωτερικό της Τράπεζας.

Στις 11.30 το πρωί της Τετάρτης, η κ. Τότα Παπαθανασοπούλου, η μητέρα της Αγγελικής, την καλεί στο κινητό και της λέει: «Nα προσέχεις με τις φασαρίες που γίνονται στο Κέντρο της Αθήνας». «Μην ανησυχείς, μαμά, η μόνη ζημιά που έγινε εδώ, σπάσανε ένα ATM και φύγανε. Αλλωστε εγώ είμαι ψηλά στον τρίτο όροφο και δεν κινδυνεύω. Σου είπα, μην ανησυχείς...».

Από την ώρα εκείνη, μέχρι τις 3 μ.μ. που η μητέρα της, διευθύντρια στο Υποθηκοφυλακείο Αιγίου, έφυγε από το γραφείο, ευδιάθετη και εκείνο το μεσημέρι όπως πάντα, δεν είχαν άλλη επικοινωνία, παρά το γεγονός ότι άλλες ημέρες η Αγγελική συνήθιζε να καλεί πιο συχνά στα διαλείμματα της δουλειάς τη μητέρα της και σε σύντομες συνομιλίες αστειεύονταν και αντάλλασσαν δυο - τρεις φράσεις για καθημερινά μικρά θέματα και τελευταία για τη χαρμόσυνη εγκυμοσύνη.
Η κ. Τότα, φεύγοντας στις 3 μ.μ. από το γραφείο, κοντοστάθηκε στην πόρτα και ρώτησε, όπως συνήθιζε να το κάνει, πάντα με ευγένεια και χαμόγελο, τους συνεργάτες της «παιδιά με θέλετε κάτι» και λέγοντας ένα... «καλό απόγευμα», έκλεισε την πόρτα.

Συγκλονιστικός ο πατέρα της, γνωστός δικηγόρος στην περιοχή, Χάρης Παπαθανασόπουλος. Ενας άνθρωπος, που η ευγένειά του ακόμα και σ’ αυτές τις συνθήκες ήταν διάχυτη, μας λέει με λυγμούς και δάκρυα στα μάτια: «Δεν αλλάζει τίποτα σ’ αυτό που μας συνέβη. Σας ευχαριστώ που θέλετε να γράψετε για την Αγγελική. Εμείς, ως οικογένεια, ποτέ δεν είχαμε σχέση με τη δημοσιότητα, δεν την επιδιώξαμε»...
Και συγκινημένος, με δυσκολία προφέρει μία μία τις λέξεις από έναν στίχο: «Αυτό που τώρα μας εκφράζει είναι της οδύνης η σιωπή...»

ethnos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...