ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ JULIUS EVOLA

«Εκείνο που μόνο μετρά είναι τούτο: βρισκόμαστε σήμερα ανάμεσα σε έναν κόσμο ερειπίων. Και το πρόβλημα που τίθεται είναι:

υπάρχουν ακόμη όρθιοι άνθρωποι εν μέσω αυτών των ερειπίων. Τι πρέπει και τι μπορούν να κάνουν αυτοί ακόμη;

Ένα τέτοιο πρόβλημα τίθεται πράγματι πέρα απ’ τους χθεσινούς συνασπισμούς, γιατί είναι ολοφάνερο ότι νικητές και νικημένοι βρίσκονται ήδη στο ίδιο επίπεδο και ότι το μοναδικό αποτέλεσμα του β’ παγκοσμίου πολέμου ήταν να γίνει η Ευρώπη αντικείμενο ξένων προς την ιδίων δυνάμεων και συμφερόντων. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι η ερήμωση που επικρατεί γύρω μας είναι προπαντός ηθικού χαρακτήρος.

Βρισκόμαστε σ’ ένα κλίμα γενικής ηθικής αναισθησίας, βαθέως αποπροσανατολισμού, μολονότι χρησιμοποιούνται όλα τα συνθήματα σε μια κοινωνία καταναλωτική και δημοκρατική: η υποβάθμισις του χαρακτήρος και κάθε ειλικρινούς αξιοπρέπειας, ο ιδεολογικός μαρασμός, η υπερκτίμησις των πιο χαμηλών συμφερόντων, το ζην για το σήμερα, είναι αυτά που χαρακτηρίζουν γενικά τον μεταπολεμικό άνθρωπο. Το να αναγνωρίσουμε αυτό, σημαίνει ακόμη ότι αναγνωρίζουμε πως το πρωτεύον πρόβλημα και η βάσις κάθε άλλου προβλήματος είναι θέμα εσωτερικού χαρακτήρος: να ανασηκωθούμε, να αναγεννηθούμε εσωτερικώς, να δώσουμε μια μορφή, να δημιουργήσουμε μέσα μας μια τάξη και μια ευθύτητα. Τίποτα δεν έμαθε από τα μαθήματα του πρόσφατου παρελθόντος όποιος αυταπατάται σήμερα, πιστεύοντας στην δυνατότητα διεξαγωγής ενός καθαρά πολιτικού αγώνα, και πάνω στην εξουσία του ενός ή άλλου τύπου ή συστήματος στο οποίο δεν αντιπροτείνει μια νέα ανθρωπίνη ποιότητα. Να, μια αρχή η οποία σήμερα όσο ποτέ θα ‘πρεπε απόλυτα να εξυπακούεται: εάν ένα κράτος κατείχε ένα πολιτικό ή κοινωνικό σύστημα το οποίο στη θεωρία θα ήταν το τελειότερο, αλλά η ανθρώπινη ουσία θα ήταν σκάρτη, λοιπόν, εκείνο το κράτος θα έπεφτε αργά ή γρήγορα στο επίπεδο των πιο χαμηλών κοινωνιών, ενώ ένας λαός, μια φυλή ικανή να παράγει αληθινούς ανθρώπους, ανθρώπους μα ορθή αντίληψη και σταθερό ένστικτο, θα έφθανε σ’ ένα υψηλό επίπεδο πολιτισμού και θα κατάφερνε να κρατηθεί στα πόδια του μπροστά στις πιο δύσκολες δοκιμασίες, ακόμη και αν το πολιτικό του σύστημα απεδεικνύετο ανεπαρκές και ατελές».

JULIUS EVOLA

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ: Παραμένει πάντα επίκαιρος και μας συγκινεί πάντα. Εσάς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...