ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΖΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ(ΓΙΝΕΤΑΙ;)

Του Σταύρου Μαρίνη Είναι πολλές οι φορές που σε αυτή την ζωή βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλα διλήμματα . Ανάλογα με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης στιγμής παίρνουμε μια απόφαση που μας ακολουθεί μετά για αρκετό καιρό. Σε αυτό το κείμενο δεν θα μπω στην λογική τι είναι σωστό ή λάθος να κάνουμε κάθε φορά αλλά πόσο ελεύθεροι παίρνουμε τις αποφάσεις αυτές. Μάλιστα είναι τόσο δύσκολο πολλές φορές να καταλάβουμε κάτω από ποιες συνθήκες παίρνουμε αυτές τις αποφάσεις. Τα στοιχεία που περιορίζουν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας μπορεί να είναι οικονομικά, συναισθηματικά, ή και αυτό που αποκαλούμε "ωφέλιμο" για τον εαυτό μας την συγκεκριμένη στιγμή. Αυτό το "ωφέλιμο" έχει καταστρέψει πολύ κόσμο και μάλιστα κάθε φορά που σκέφτομαι κάποιες αποφάσεις που πήρα και ήταν "ωφέλιμες" για τον εαυτό μου γελάω εκ των υστέρων βέβαια για την επιπολαιότητα των συγκεκριμένων αποφάσεων. Αφορμή για την συγκεκριμένη ανάρτηση ήταν η απορία ενός φίλου που ήθελε να με πείσει για την ορθότητα της απόφασης του να σταματήσει να παίζει τυχερά παιχνίδια. Φαινομενικά η απόφαση ήταν πολύ σωστή εγώ όμως διατηρούσα τις επιφυλάξεις μου πόσο τελικά θα ήταν αυτό καλύτερο για τον φίλο μου. Μια ανάλογη απόφαση ή περίπου ήταν όταν πριν 7 περίπου χρόνια σταμάτησα να πίνω αλκοόλ, ή πριν 3 χρόνια όταν τα ξενύχτια μου πλέον δεν είναι καθημερινά . Σας πληροφορώ ότι όσον αφορά την πρώτη μου επιλογή νιώθω ευτυχής που την πήρα όμως το ότι έκοψα τα ξενύχτια δεν βλέπω ακόμα σε τι με ωφέλησε; Για να ξαναγυρίσουμε στον φίλο μου που έκοψε το στοίχημα έπαθε χοντρή πλάκα όταν έμαθε ότι ένας κοινός μας γνωστός κατάφερε μέσα σε μόλις 6 μήνες να έχει συνολικά κέρδη από το ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ της τάξεως των 65.οοο ευρώ ποντάροντας μέχρι και 1900 ευρώ σε μονά, διπλά , και ελάχιστες φορές σε παραπάνω παιχνίδια κυρίως μικρών κατηγοριών στην Ελλάδα. Τώρα ετοιμάζεται για το αποψινό παιχνίδι Άρσεναλ-Μάντσεστερ που θα το τιμήσει με 1500 ευρώ στο χ. Όλα αυτά μου έρχονται στο μυαλό όταν κάποιοι μου λένε ότι δεν κάνει να παίζεις , να ξενυχτάς , να ξενογα.... και ένα σωρό άλλα που για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να γράψω σε αυτή την ανάρτηση. Ας κάτσουμε λοιπόν να δουλεύουμε για 1000, 1500, ή και 750 ευρώ και να βλέπουμε τα χρόνια να περνάνε και εμείς να ζούμε για να ξεχρεώσουμε την δόση του δανείου. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα θα πούμε στην συνέχεια γιατί τα κείμενα που σας "χαλάνε' θα συνεχίσουν και μάλιστα αυτή την φορά θα σας κάνουμε να αλλάξετε την ζωή σας , μαζί σας και εμείς ξαναγυρνάμε σε κάτι μέρες που δεν ξέραμε καν εάν θα ξημερώσουμε....Τότε ήμασταν πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και δεν ξέρουμε εάν και κατά πόσο θα καταφέρουμε να πέσουμε πάλι τόσο "χαμηλά" γιατί η μεσοαστκή κοινωνία μας μισεί τα ρίσκα , τους τεμπέληδες και τους μη πολιτικά "ορθούς" εμείς πάλι γιατί τους λατρεύουμε. Εσείς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...