ΞΕΠΛΥΜΑ ΚΡΙΜΑΤΟΣ

Χωρίς εξετάσεις θα μπει στο Πανεπιστήμιο η αδερφή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο οποίος δολοφονήθηκε από ειδικό φρουρό στα Εξάρχεια στις 6 Δεκεμβρίου του 2008. Αυτό προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε την Παρασκευή στη βουλή. Η κυβέρνηση με αυτό τον τρόπο θεωρεί ότι τιμά τη μνήμη του νεκρού παιδιού. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ύβρη και προσβολή, αλλά τους καταλαβαίνουμε. Το ρουσφέτι, το κουκούλωμα και η κάλυψη πίσω από το χρόνο και τη λήθη είναι οι συνήθεις πρακτικές των γαλάζιων σεμνοταπεινών. Έξι μήνες μετά τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, δεν υπάρχει ούτε μία έμπρακτη απόδειξη ότι οι κυβερνώντες μετάνιωσαν πραγματικά και θέλησαν να ξεκινήσουν μια προσπάθεια, ώστε στο μέλλον να μην χάσει τη ζωή του κάποιο άλλο παιδί από τις σφαίρες του επόμενου "ράμπο" Τι άλλαξε στην Ελληνική Αστυνομία από τότε; Έγιναν τα πολυδιαφημισμένα ψυχολογικά τεστ; Άνοιξε η συζήτηση για τον εκδημοκρατισμό των σωμάτων ασφαλείας; Δημιουργήθηκαν δικλείδες ασφαλείας, ώστε να μην μπορεί ο κάθε παράφρονας, ανεκπαίδευτος ή οξύθυμος να γυρνά με μια στολή και ένα όπλο και να στέλνει 15χρονα στο χώμα; Άλλαξε κάτι στην εκπαίδευση των αστυνομικών και δεν το μάθαμε; Δεν έγινε τίποτα και δεν θα μπορούσε να γίνει, αφού "η δολοφονία του παιδιού ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό". Έτσι δεν έλεγε ο ανερυθρίαστος κ. Παυλόπουλος, που παραμένει στη θέση του; Δεν έγινε τίποτα και δεν θα μπορούσε να γίνει γιατί οι κυβερνώντες πόνεσαν πιο πολύ για την καρέκλα τους και την επικοινωνιακή διαχείριση του φόνου και των όσων ακολούθησαν, παρά για τον χαμό ενός παιδιού. Δεν έγινε τίποτα και δεν θα μπορούσε να γίνει γιατί τα σώματα ασφαλείας είναι και αυτά ένας κρίκος στην αλυσίδα της αναξιοκρατίας και των προσλήψεων με μόνο κριτήριο το βόλεμα των ημετέρων. Δεν έγινε τίποτα και δεν θα μπορούσε να γίνει γιατί για την σημερινή κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση σημασία έχει η αστυνομία να είναι όπλο στα χέρια της εξουσίας και όχι να βρίσκεται δίπλα στους πολίτες και στην υπηρεσία της κοινωνίας. Θα είναι πραγματική τιμή στη μνήμη του νεκρού, αν η οικογένεια του Αλέξη Γρηγορόπουλου δεν δεχθεί τα ρουσφέτια και τα λόγια τα θεατρικά της εξουσίας. Αν τους τα πετάξει στα μούτρα όπως αρμόζει σε υποκριτές που νοιάζονται μόνο για το θεαθήναι. Όπως ταιριάζει σε ανάλγητους που ενώ δεν είχαν την ευθιξία να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ούτε το θάρρος να αλλάξουν τα πράγματα, θεωρούν τους εαυτούς τους άξιους να απαλύνουν τον πόνο των γονιών και της αδελφής του Αλέξη με "δωράκια" σαν και αυτά που μοιράζουν στον κομματικό στρατό και τα παπαγαλάκια τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...