ΟΧΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ

Του Σταύρου Μαρίνη Όταν κάποιος θέλει να αποφασίσει κάτι σημαντικό ή ασήμαντο για την ζωή του, όταν κάποιος φτάνει ή και ξεπερνάει τα όρια του , όταν κάποιος τραβάει ξαφνικά στην ζωή του μια ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ θέλοντας να αφήσει πίσω του ότι τον στενοχωρεί , θέλοντας να ξορκίσει το κακό, να ξεκινήσει πάλι, να αγαπήσει, να αλλάξει , να ζήσει ή να "πεθάνει" διαφορετικά ξεχνάει το κυριότερο Έχει διαλέξει την πλευρά της κόκκινης γραμμής που θα έχει από εκεί και πέρα; Και εάν αφήσει ότι δεν θέλει στην απέναντι πλευρά δεν θα σκεφτεί τους απέναντι , δεν θα θέλει να "πεθάνει" ξανά μαζί τους είναι σίγουρος ότι είναι πλέον εχθροί του και εάν είναι θα ασχοληθεί μαζί τους μη επιτρέποντάς τους να ενοχλούν την σκέψη του; Και ποιος είναι τόσο ΔΥΝΑΤΟΣ για να πετύχει να ελέγχει τα συναισθήματά του; Όλα αυτά τα ερωτήματα ο καθένας από εμάς τα απαντάει με τον δικό του τρόπο γιατί είμαστε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ και για κάποιους δεν υπάρχουν καθόλου. Όλα σε αυτή την ζωή μικρά ή μεγάλα γιατί, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό να μας κάνουν να σκεφτόμαστε πόσο αστείοι μπορούμε να γίνουμε όταν θεωρούμε ότι είμαστε ΑΝΙΚΗΤΟΙ, ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΙ και το κυριότερο πλήρεις. Όταν θεωρούμε ότι δεν είναι δυνατόν ότι μπορούμε να χάσουμε από αυτόν τον ΝΑΝΟ ή αυτό τον απίστευτα ΑΔΥΝΑΜΟ, η ΔΥΝΑΜΗ της ΠΙΣΤΗΣ είναι τόσο μεγάλη όσο και αυτή του ΟΝΕΙΡΟΥ. Εγώ ευτυχώς δεν κάνω ΟΝΕΙΡΑ(ή δυστυχώς) και πλέον η ΠΙΣΤΗ μου περιορίζεται από την αυταπάτη της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Και λέω αυταπάτη γιατί η πραγματικότητα είναι ότι εμείς βλέπουμε. Όμως δεν βλέπουμε όλοι το ίδιο. Προχθές ένας φίλος μου μίλαγε για μια όμορφη γυναίκα στα μάτια του και κυρίως στο μυαλό του είναι μια ΘΕΑ , για μένα είναι το ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. Όπως μπορεί και εγώ για κάποιους να είμαι το ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ έτσι και εγώ βλέπω με τα δικά μου μάτια , τραβώντας λοιπόν την ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ένιωσα την μοναξιά του πολεμιστή που έχει απέναντι του τους αντιπάλους δίπλα τους συντρόφους του αλλά στην ουσία είναι πολύ μόνος. Εάν πολεμάει ιδίως για την επιβίωσή του είναι απελπιστικά μόνος αλλά δεν το παραδέχεται γιατί είναι επαγγελματίας ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ , όμως για μένα τον ερασιτέχνη όλο το σκηνικό μου θυμίζει τον παιδικό μου ήρωα τον ΚΟΝΑΝ τον ΒΑΡΒΑΡΟ που πολεμούσε το ΚΑΚΟ ή έτσι ήθελα να πιστεύω ,αυτό το κακό που συναντάμε κάθε μέρα , αυτό που όσο και να πολεμάς ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ , αυτό που μας κάνει να βιώνουμε την επίγεια κόλασή μας. Εμένα δεν με νοιάζει να πολεμάω για να επιβιώσω γιατί δεν το έχω αυτοσκοπό μου, δεν μπορώ έτσι να επιλέξω πλευρά , δεν βλέπω ικανούς εχθρούς ή αποφασισμένους συντρόφους βλέπω μια αγέλη από "ζώα" που πατάει το ένα το άλλο για να ανέβει λίγο ψηλότερα , να γίνει ο αφέντης , ο αρχηγός του κοπαδιού. Εγώ όμως δεν ψάχνω για πρόβατα αλλά για συνοδοιπόρους δεν θέλω να με ακολουθούν αλλά να στέκονται πλάι μου για να τους βλέπω. Για αυτό τσάμπα τράβηξα την ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ σε όποια πλευρά και να πάω θα είμαι μόνος μου , και θα πολεμάω για το τίποτα. Τι να επιλέξω λοιπόν το λιγότερο κακό για μένα; Όχι δεν κάνω τέτοιες επιλογές για αυτό πρέπει να βρω συνοδοιπόρους που θα χαίρονται την ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, δεν θα τους τρομάζει το ΞΕΝΟ ,ότι δεν καταλαβαίνουν δεν είναι απαραίτητα κακό. Για αυτό συναγωνιστές μην με απογοητεύεται και εσείς, γιατί είναι πιο ενδιαφέρον να κάτσω πάνω στην ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ που εγώ χάραξα και να με χτυπάτε και από τις δυο πλευρές παρά να σας βλέπω να γίνεστε πρόβατα ή λύκοι. Θέλω ίσως πολλά αλλά είναι ανόητο να τσακώνεστε για το ΤΙΠΟΤΑ και οι ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ έχουν λόγους για να καταστρέψουν την ΗΡΕΜΙΑ ενός ανθρώπου που ζει μόνο για να καταναλώνει. Με ή χωρίς εμένα εσείς είσαστε πάντα ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ και δεν παραδίδετε ποτέ τα όπλα , εάν υποχωρήσω "σκοτώστε" με και αναζητείστε την ΑΛΗΘΕΙΑ ,γιατί εσείς δεν φοβάστε την ΑΛΗΘΕΙΑ ,ούτε όταν είναι τόσο δυσάρεστη για εμάς τους ρομαντικούς. Εάν δεν είσαστε ρομαντικοί δεν είσαστε ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ αλλά ταραχοποιοί που θέλουν μια δικαιολογία για να τσακωθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...