ΘΕΣ ΑΠΛΑ ΝΑ "ΥΠΑΡΧΕΙΣ" Η ΝΑ ΖΕΙΣ;

"Παν μέτρον άριστον" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Όμως φαίνεται ότι και το έλεγαν και δεν το τηρούσαν!!!Είναι εξαιρετικά δύσκολο βλέπετε να τηρείς πάντα το μέτρο. Χρήσιμο βέβαια ,αλλά δύσκολο. Για μένα το να τηρείς το μέτρο θέλει τρομερά κότσια. Άνθρωπος είσαι θα ξεφύγεις δεν είμαστε μηχανές , έχουμε αισθήματα, προβλήματα, ανάγκες(πραγματικές ή εικονικές), αδυναμίες. Ο άνθρωπος έχει τα όρια του, και εγώ σας λέω ότι εάν δεν τα ξεπεράσει θα ξεχάσει και να ζει. Πολλοί γνωστοί μου λένε ότι το κυριότερο μειονέκτημα μου είναι ότι δεν βάζω όρια. Ότι θεωρώ ότι μπορεί να τα καταφέρω , ότι μπορεί να έχω πιστέψει ότι θα με ακολουθεί πάντα το σώμα μου σε ότι απίστευτο και "παράλογο" σκεφτώ. Και να μην με ακολουθήσει κανένα πρόβλημα , εάν δεν ξεπεράσω τα όρια μου πως θα καταλάβω ότι έχω και όρια; Ποτέ δεν θεώρησα άλλωστε τον εαυτό μου ιδιαίτερα ευφυή, ούτε ιδιαίτερα ικανό τον θεώρησα, παρόλα αυτά προσπάθησα να αγαπήσω τις αδυναμίες μου, μόνο έτσι αισθάνομαι δυνατός. Τι και εάν στα 18 μου διάβαζα τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ του Φ. Νίτσε ποτέ δεν πείστηκα ότι υπάρχει. Και εάν κάποτε υπάρξει θα ήταν ξενέρωτος!!! Είναι δυνατόν να πολεμάς και να θεωρείς ότι είσαι ΑΤΡΩΤΟΣ; Ποιες θεωρώ τις ποιο καταστροφικές καταχρήσεις; Καμία γιατί για μένα "Ότι δεν με καταστρέφει με κάνει ισχυρότερο" Φ. Νίτσε , αλλά τα σημάδια που αφήνει αυτή η φθορά δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Λέμε σε ένα φίλο να μην καπνίζει για να ζήσει πιο πολύ , δεν βλέπουμε όμως ότι πεθαίνουν και αυτοί που δεν καπνίζουν,και το κυριώτερο δεν τον ρωτήσαμε ποτέ εάν του αρέσει η ζωή που ζει!!! Του λέμε να μην πίνει , να μην ξενυχτάει , να μην κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών αλλά ποτέ δεν του είπαμε γιατί πρέπει να ζει. Να ζει για να πολεμάει , να ζει για να καταναλώνει, να ζει για να ερωτεύεται, να ζει για να δουλεύει, να ζει για να σκοτώνει , να ζει έτσι από συνήθεια. Αφού το blog είναι σε καταστολή(δεν το βλέπω να αντέχει για πολύ, γιατί πεθαίνει ότι δεν είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ, και έχω υποσχεθεί να είμαι "φρόνιμος", ούτε αυτό μπορεί να έχει διάρκεια)σκέφτηκα ότι πρέπει να σας δώσω κάποια ερεθείσματα για να σκεφτείτε. Τι να τους κάνεις τους αναγνώστες που δεν σκέφτονται, άλλωστε εγώ δεν ψάχνω για οπαδούς αλλά για συνοδοιπόρους σε κάτι που το ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ κατεστημένο αποκαλεί ζωή. Όμως για μένα αυτό είναι η ζωή που δεν θα ήθελα να ζήσω. Αφού λοιπόν τα όρια τα έβαλαν ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ , εγώ έχω μόνο μία αποστολή να τα υπερβαίνω, να αγωνίζομαι, να απογοητεύομαι, να μάχομαι , να χάνω, να κερδίζω, να υπάρχω. Και θα υπάρχω μόνο άμα είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ όλοι εσείς που υπακούτε στις εντολές τους ,δεν μπορώ να σας δω γιατί για μένα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΤΕ. Θα ψάχνω λοιπόν όσους ζωντανούς απέμειναν για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας , που δεν έχει κανένα οικονομικό όφελος και για αυτό είναι ΩΡΑΙΟΣ. Έτσι όσες καταχρήσεις και να κάνουμε , όσο και να μας λοιδωρείτε επειδή ζούμε διαφορετικά από εσάς δεν θα σας ακούμε γιατί η ζωή σας είναι τελείως βαρετή , και εμείς βαριόμαστε την ζωή με τα προδιαγεγραμμένα όρια σας, σιχαινόμαστε το δήθεν σας , τα πλούτη σας , τον καθωσπρεπισμό σας. Όσοι ζωντανοί λοιπόν ας προχωρήσουμε ας αφήσουμε το ένδοξο παρελθόν , το αβέβαιο ή άσχημο παρόν και ας ταξιδέψουμε αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο μέλλον. Και εάν κανένας δεν είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ δεν πειράζει θα μιλάω και θα γράφω μόνος μου , ίσως κάποιο παιδάκι γεννηθεί και παραμείνει ΖΩΝΤΑΝΟ και βρει κάτι σε αυτά τα κείμενα, αρκεί να μην σας ακούσει για την ζωή που του προτείνετε και πεθάνει από μελαγχολία!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άδωνις φαντάζεται μέρες του 1917

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την ασφάλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που φρουρείται σαν «αστακός», ρίχνει κλεφτές ματιές έξω, στην πλατεία...